“Discriminatie werkt niet” was de titel van het SER-advies afgelopen jaar, waarin enerzijds de morele bezwaren tegen discriminatie, anderzijds de (economische) voordelen van diversiteit werden belicht. Een van de instrumenten die de Sociaal-Economische Raad voorstelde om discriminatie te verminderen, was het instrument van een diversiteitscharter – dat inmiddels in veel Europese landen was geïntroduceerd, maar dat in Nederland nog onbekend was.
Op donderdag 2 juli startte ook een diversiteitscharter voor Nederland. 
In het gebouw van de SER en de Stichting van de Arbeid startte in een feestelijke bijeenkomst de ondertekening, en de lancering van de website.
Uiteraard was de FNV daar ook bij betrokken: niet alleen omdat voorzitter Ton Heerts ook de Stichting voor de Arbeid voorzit, maar ook omdat de FNV als werkorganisatie een van de 22 eerste ondertekenaars was. En zelfs minister Lodewijk Asscher (foto) had zich los weten te maken uit de afsluitende debatten voor het Kamer-reces om bemoedigende woorden te spreken over het Nederlandse diversiteitscharter.
“Vrijwillig, maar niet vrijblijvend” is het devies bij het charter. Bedrijven en instellingen die het charfter ondertekenen, leggen zichzelf ook een verplichting op om daadwerkelijk aan de slag te gaan om meer personeel vanuit een bepaalde doelgroep binnen te krijgen. Voor het merendeel van de 22 ondertekenaars gold dat die zich wilden toeleggen op ofwel mensen met een beperking, ofwel mensen met een niet-Nederlandse culturele achtergrond. Slechts twee ondertekenaars (IBM en de gemeente Den Haag) wil zich toeleggen op het binnenhalen van meer lesbisch, homo-, biseksueel of trans- (LHBT)-personeel.
Dat beeld wijkt niet af van de inzet van bedrijven bij de charters in andere landen. Voor LHBT-ers lijkt dit instrument voorlopig niet heel veel op te kunnen leveren. En opvallend was dat veel sprekers zelfs hun tong braken over de term LHBT. Misschien moeten we maar eens beginnen om daar een andere term voor te propageren….