“Nee, natuurlijk gaan we als juristenkantoor geen hómo’s in dienst nemen. Ik zal er persoonlijk op toezien dat we tijdens sollicitaties alleen normale mensen uitnodigen. Homo’s op ons kantoor, stel je voor, dat is toch een aantasting van ons professionele werkklimaat.”
Zo ongeveer liet een bekende Italiaanse advocaat zich uit in een goed bekeken televisieprogramma. En dat stuitte de Italiaanse LHBT-beweging tegen de borst. Die toog naar de rechter, in dit geval het tribunaal dat zich over schending van mensenrechten uitspreekt.
Het Italiaanse mensenrechtentribunaal kreeg van de advocaat te horen dat hij tijdens het interview in een jolige bui was geweest, dat er volgens hem nog altijd vrijheid van meningsuiting bestond en dat ze zich geen enkele zorgen hoefden te maken, omdat er geen enkele sollicitatieprocedure liep. Er wás niemand gediscrimineerd, zo redeneerde hij.
Maar het Mensenrechtentribunaal oordeelde dat hij door zijn uitspraken bepaalde groepen al bij voorbaat volkomen had ontmoedigd om ooit te solliciteren, en dat daarmee hun toegang tot de arbeidsmarkt was verstoord.
Het droeg de advocaat op om te zorgen voor de publicatie van het vonnis in een landsdekkende krant, en veroordeelde hem tot betaling van een schadevergoeding van €10.000 p;lus de proceskosten van €5.000.